Mama Aisa, moeders met babywagens en het achtererf van God

Ik ontwaak bij het krieken van de dag en besluit in de serene rust die ik voel en uit mijn droom heb meegenomen de 3e blog in 2014 te schrijven. Ik kreeg kracht om de blogs te beginnen, omdat ik in een innerlijke strijd verwikkelt ben m.b.t. het verbranden van overtollige kilo’s. Maar zoals mijn naasten weten mi n’e feti nanga noti fu libi nanga grontapu (ik neem het leven zoals het komt en gaat). Dus schrijf ik datgene op dat rechtstreeks uit mijn hart komt..
Ik heb samen met mijn ma een tuin in Almere waar wij met hart en ziel voornamelijk groenten planten. Ik pak vanuit mijn ma haar woning een taxi richting de tuin en kom erachter dat ik word gebracht door een beste vriend en vaste chauffeur van Jörgen Raymann ‘de witte Surinamer’ zoals hij zichzelf noemt. De dag begint mooi, want hij geeft mij korting op de rit. ‘In the pocket’: denk ik en vergeet hoe snel het leven een ommekeer kan maken.
Ik sta voor de tuin en kijk met trots naar wat Moeder natuur voor ons heeft gedaan. Ik dank Mama Aisa zoals ik haar noem voor haar zegen en kijk naar boven alsof ik nog een teken van God him- or herself zal krijgen dat het goed is. Ik trek mijn schoenen uit, want wil contact met Mama fu gron (Moeder aarde), ik rol mijn broekspijpen op en begin de grond al zingend nat te maken. Daarna moet er geoogst worden, maar er is zoveel dat ik niet weet waar te beginnen. Ik kijk naar de 3 zakken die ik heb: de zgn. grote markttas, een plastic tas die je bij elke supermarkt koopt en een grotere zak. Hoe ga ik alle groenten in die tassen krijgen? Wat ga ik met al die groenten doen? Op zo een moment lijk je niemand te kennen vooral als je buikpijn hebt én honger voelt aankomen en dus geboren ready bent voor vertrek. Ik vergeet te vertellen dat ik ook met mijn hond ‘Boiky’ ben die een pup is. Enfin, ik pluk een deel van de amsoi, paksoi en 2 sla soorten. De spinazie, bloemkool, soepgroente en de rest van de amsoi, paksoi en sla kom ik wel volgende keer wel ophalen en zal die voor een zacht prijsje verkopen, want een boerin moet ook leven. Ik bel mijn soulmate ene gammellicious Stadwijk op om bij een station groenten op te halen. Gepakt en gezakt kijk ik naar mijn voeten vol modder. Mama Aisa moi jere. (Moeder aarde is heel mooi), Boiky moet ik ook wassen, want hij lijkt op papa Leba die met Mama Aisa een verbond heeft gesloten. Ik bel de taxi om me op te halen richting het treinstation. Daar sta ik dan wachtend op de trein met 3 tassen groenten in een hand, in de andere hand Boiky, een tas op mijn rug, honger all over the place EN buikpijn van zo heb je me niet. Ai baja (zucht) ik sta en zing uit respect het volkslied des levens voor moeders met babywagens die met tassen en zakken in het openbaar vervoer sjouwen. Ik ben kapot, wil schelden, huilen, mediteren, eten. Waar is de blijdschap van vanmorgen? Ik was toch zo energiek en blij met de korting en alle goeds dat mij was overkomen? Ik kon en wilde geen groenten meer zien. Ik zei tegen mezelf: Dayenne het komt goed. Vroeger liepen je afo en anderen honderden kilometers in de felle zon en dan klaag je omdat je 3 tassen en 1 hond bij je hebt terwijl je gebruik maakt van het openbaar vervoer en je straks ook nog die gammel en anderen gelukkig maakt met groenten die uit jouw tuin komt?
Na de groenten aan een blije Stadwijk (www.a-seti.com; het bestaat echt) te hebben gegeven vervolg ik mijn weg naar huis. Boiky is moe en valt als een blok in slaap. Nu even tijd voor Facebook. En ja hoor Stadwijk laat op Facebook haar vriendjes en vriendinnetjes uit Losser en omstreken weten dat ze van mij groenten uit eigen tuin heeft gekregen. Losser?? Bestaat Losser echt? Is het echt een plaats in Nederland? Ziet God wel in Losser? Daadwerkelijk reageert een mooie roodharige dame op de comment. Ze komt uit Losser en woont achter een kerk. Dus God ziet daar wel!
Ik heb weer een leerrijke dag achter de rug. Mama Aisa kon ik weer persoonlijk bedanken voor haar zegen, moeders met babywagens heb ik uit respect voor gezongen en heb geleerd dat er een plaats in Nederland bestaat die Losser heet en dat God daar ook ziet.
Terwijl ik dit schrijf, fluiten de vogels verder en komt bij deze 3e blog weer de zon opduiken. Het is mooi zo. Deze cosmopolitan kapelka (wereldburger vlinder) gaat verder vliegen…….

Onze tuin vol Amsoi, Paksoi, Sla enz.
Onze tuin vol Amsoi, Paksoi, Sla enz.

Zeg het maar